لازم است خود را همیشه در پیشگاه پروردگار بدانید و هماره او را بر کردار و گفت و شنودتان ناظر. در سخن گفتنها، برخوردها، موضع گیریها، پذیرفتن و نپذیرفتن ها، دفع و جذب ها، خدای تعالی را در نظر بگیرید. بدانید که دشمن از اسلام شکست مهلکی خورده و همواره با «لطایف الحیل» در اندیشه ي انتقام است. استکبار جهانی از معنویّت و خلوص سپاه هراس دارد. زیرا، از ایمان و عقیده ي شما شکست خورده است، نه از تخصّص و تکنیک و وسائل نظامی شما که آنها از این نظر بر شما برتری دارند.

دشمن نقاط قوّت شما را دریافته است و با طرح مسائل انحرافی و دامن زدن به اختلافها و نقل خبرهای دروغ و اینگونه نیرنگها در اندیشه است که اساس سپاه را برکند.

سخن را بدون تحقیق و پیش از آنکه هدف آن را دریابید، نپذیرید و به شیوع آن کمک نکنید. گاهی نیز، اخبار و سخنان درستی می گویند، ولی از آن استفاده باطل می کنند. بکوشید تا با تشخیص هدف در دام شیطان نیفتید و این کلام حکیمانه ي امام علی «ع» در برابر خوارج را بیاد آورید که فرمود:

«کلمة حق یرادُ بِها الباطل»[1]

در تمام این مراحل وسیله ي دستیابی دشمن به اهداف شوم خود همانا دوست نادان و دشمن دانا است. باید که این وسیله را با زیرکی در بازشناسی دوست از دشمن و دوست دانا از نادان خنثی کنیم و دشمن را شکست دهیم.

پي نوشت ها:

[1]. نهج البلاغه فیض، ص 125